-
1 krzy|knąć
pf — krzy|czeć1 impf (krzyknęła, krzyknęli — krzyczysz, krzyczał, krzyczeli) Ⅰ vt (mówić głośno) to shout- krzyknęła do syna, żeby wracał do domu she shouted at her son to get back home- dlaczego tak krzyczysz? why are you shouting?- masz rację, ale nie krzycz you’re right, just stop shouting- odwrócił się i krzyknął, że wróci he turned around and shouted that he’d be back- „co się stało?” krzyknął ‘what happened?’ he shouted- krzyczeć na alarm to give a warning shout, to shout in warning; przen. to sound an/the alarm przen.- krzyczeć gwałtu pot. to shout for help- krzyczeć na cały dom a. na całą wieś to shout a. scream at the top of one’s voiceⅡ vi 1. (pod wpływem emocji) to shout, to scream- krzyczeć z radości to shout for joy- krzyczeć z przerażenia to scream in fear- krzyczeć z bólu to scream in pain- krzyczeć przez sen to scream a. shout in one’s sleep2. (strofować) to yell, to shout (na kogoś at sb)- krzyczała na dziecko za rozbitą szklankę she yelled at the child for breaking the glass- stale krzyczy na niego, żeby posprzątał w pokoju she’s always yelling at him to clean his room3. (przywołać) to call (na kogoś for sb)- krzyknął na kelnera he called for the waiter4. (o ptakach) to cry (out), to screamThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krzy|knąć
-
2 oszala|ły
Ⅰ pp ⇒ oszaleć książk. Ⅱ adj. 1. (niepoczytalny) crazy, frantic- oszalały z zazdrości mąż a husband frantic with jealousy- oszalały z bólu/radości/rozpaczy crazed a. crazy a. mad with pain/joy/grief- jak oszalały [biegać, krzyczeć, śmiać się] pot. like crazy a. mad- rzucił się na nią jak oszalały he made a mad lunge for her2. (zauroczony) crazy, mad- na jego punkcie była całkiem oszalała she was completely crazy a. mad about himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oszala|ły
См. также в других словарях:
krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… … Słownik języka polskiego
ryczeć — ndk VIIb, ryczećczę, ryczećczysz, rycz, ryczećczał, ryczećczeli ryknąć dk Va, ryczećnę, ryczećniesz, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęła, ryczećnęli, ryczećnąwszy 1. «o niektórych dzikich zwierzętach, np. jeleniu, lwie, niedźwiedziu i o bydle… … Słownik języka polskiego
na wiwat — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} na cześć kogoś lub czegoś; dając wyraz radości lub uznania dla kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trąbić, strzelać, krzyczeć na wiwat. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uniesienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. unieść. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uniesienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uniesienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} stan wzmożonej aktywności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
